در مرحله التهابی، بهبودی بلافاصله پس از شکستگی با آتل شبانه آغاز می شود.
سلول‌های سیستم ایمنی به ناحیه آسیب‌دیده مهاجرت می‌کنند تا خون نشت‌شده را از بافت آسیب‌دیده، قطعات استخوانی و رگ‌های خونی آسیب‌دیده خارج کنند.
سلول های ایمنی موادی آزاد می کنند که سلول های ایمنی بیشتری را جذب می کند، جریان خون را در ناحیه افزایش می دهد و باعث می شود مایع بیشتری وارد ناحیه آسیب دیده شود.
در نتیجه، ناحیه اطراف شکستگی ملتهب می شود و باعث قرمزی، تورم و حساسیت می شود.
روند التهابی در عرض چند روز به اوج خود می رسد، اما چند هفته طول می کشد تا فروکش کند. این فرآیند باعث می شود بیشتر درد افراد بلافاصله پس از شکستگی احساس شود.
در طول این مرحله و مراحل ترمیم، قسمت شکسته بدن اغلب نیاز به بی حرکتی دارد (بی حرکت کردن، به عنوان مثال، با گچ گیری یا آتل).
مرحله ترمیم در چند روز پس از آسیب شروع می شود و از هفته ها تا ماه ها ادامه می یابد. استخوان جدید (پالوس) برای ترمیم شکستگی ساخته می شود.
اولاً، این استخوان جدید که کالوس خارجی نامیده می شود، حاوی کلسیم (ماده معدنی استحکام و تراکم استخوان ها) نیست. این استخوان جدید نرم و لاستیکی است.
بنابراین به راحتی می تواند آسیب ببیند و باعث شود استخوانی که در حال بهبود است از جای خود خارج شود (دررفتگی). همچنین این استخوان ها در عکس برداری با اشعه ایکس دیده نمی شوند.
در مرحله بازسازی، استخوان از بین می رود و دوباره ساخته می شود تا به حالت قبلی خود بازگردد.
بازسازی چند ماه طول خواهد کشید. کلسیم در پینه جمع می‌شود که پس از آن سخت‌تر و قوی‌تر می‌شود و با اشعه ایکس راحت‌تر دیده می‌شود و شکل و ساختار طبیعی استخوان ترمیم می‌شود.
در این مرحله، افراد می توانند به تدریج شروع به استفاده عادی از ناحیه آسیب دیده کنند. افراد باید به تدریج فعالیت های عادی خود را از سر بگیرند و به تدریج بار یا وزن وارد شده بر ناحیه آسیب دیده را افزایش دهند.
