درخت پسته اکبری تهران ممکن است تا 300 سال عمر کند.درختان در باغ ها کاشته می شوند و حدود 7 تا 10 سال طول می کشد تا به تولید قابل توجهی برسند.
تولید متناوب یا دوسالانه است، به این معنی که برداشت در سال های متناوب سنگین تر است. اوج تولید حدود 20 سال است. معمولاً درختان را به اندازه هرس می کنند تا برداشت آسان تر شود.
یک درخت نر گرده کافی برای 8 تا 12 ماده گیاه دار تولید می کند. برداشت در ایالات متحده و یونان اغلب با استفاده از تجهیزاتی برای تکان دادن درو از درخت انجام می شود.
پس از پوست کندن و خشک شدن، پسته ها را بر اساس پوسته دهان باز و دهان بسته دسته بندی می کنند و سپس توسط دستگاه های مخصوص برشته یا فرآوری می شوند تا مغز پسته تولید شود.
درختان پسته در برابر بیماری های متعدد و هجوم حشرات مانند Leptoglossus clypealis در آمریکای شمالی آسیب پذیر هستند.از جمله عفونت قارچ Botryosphaeria است که باعث سوختگی پانیکول و شاخساره می شود (علائم آن شامل مرگ گل ها و شاخه های جوان است) و می تواند به کل باغ های پسته آسیب برساند.
در سال 2004، صنعت پسته به سرعت در حال رشد در کالیفرنیا توسط پانیکول و بلایت ساقه برای اولین بار در سال 1984 کشف شد.
در سال 2011، قارچ آنتراکنوز باعث کاهش 50 درصدی ناگهانی برداشت پسته در استرالیا شد. چندین سال خشکسالی شدید در ایران از سال 2008 تا 2015 باعث کاهش قابل توجه تولید شد.
مغزها اغلب به صورت کامل، تازه یا برشته شده و نمک زده خورده می شوند و همچنین در بستنی پسته، کلفی، اسپومونی، کره پسته، رب پسته،و شیرینی هایی مانند باقلوا، شکلات پسته استفاده می شود.
حلوای پسته،لوکوم یا بیسکوتی پسته و انواع سردسیری مانند مورتادلا. آمریکایی ها سالاد پسته درست می کنند که شامل پسته تازه یا پودینگ پسته، خامه زده شده و میوه های کنسرو شده است.
